Centrum wystawowe Shanghai Exhibition Center

SzanghajWystawaCentrum (lubSzanghajWystawaHall)to pierwszy duży budynek wybudowany w Szanghaju w latach pięćdziesiątych XX wieku i pierwsze centrum wystawiennicze w Szanghaju. Centrum Expo znalazło się w pierwszej dziesiątce najlepszych budynków w Szanghaju od 1949 do 1989 roku. Do 1968 roku nosił nazwę Domu Przyjaźni Chińsko-Radzieckiej. Centrum wystawowe w Szanghaju zajmuje łączną powierzchnię 93 000 metrów kwadratowych. m.

Centrum Expo powstało na terenie prywatnego ogrodu zwanego „Ogrodem Miłości” (Ailiyuan), który spłonął w 1949 roku. Budowę Domu Przyjaźni Chińsko-Radzieckiej rozpoczęto 4 maja 1954 r., a zakończono 5 marca 1955 r. Po pogorszeniu się stosunków między Chinami a ZSRR kompleksowi zmieniono nazwę i wymieniono niektóre detale architektoniczne. 31 grudnia 1983 r. władze miejskie Szanghaju zdecydowały o utworzeniu Biura Grupy Wiodącej w celu przeprowadzenia prac przygotowawczych do rozbudowy hali wystawowej w Szanghaju. W 2001 roku Centrum Wystawowe w Szanghaju przeszło gruntowny remont. Remont zakończono w lutym 2002 roku. Po rekonstrukcji powierzchnia wystawiennicza budynku koncentruje się w części południowej, a część północna to miejsce spotkań.

Główne cechy Centrum Wystawowego w Szanghaju:

• 4 duże hale wystawiennicze: Południowa (Kopuła), Centralna, Wschodnia i Zachodnia, o łącznej powierzchni 22 000 mkw. m;
• 40 wielofunkcyjnych sal konferencyjnych;
• 2 muzea;
• wieża centralna o wysokości 104 metrów (podobna do wieży VDNH w Moskwie)
< li> /ul>

Po gruntownej renowacji na początku XXI wieku w dawnym chińskim WDNK regularnie odbywają się duże wystawy – coroczne targi książki, salon sztuki współczesnej itp.